Kavruk bir kış günüydü.
Belliydi gideceğin.
Sırtımı şehre yaslamış
yüreğimi kusuyordum yoluna.
Şuursuzca kabullenmiştim göçüşünü.
Yediremediğim kaçışındı asaletine.
Alışmıştım sert rüzgarlarda sağlam duruşuna.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda