Kavruk bir kış günüydü.
Belliydi gideceğin.
Sırtımı şehre yaslamış
yüreğimi kusuyordum yoluna.
Şuursuzca kabullenmiştim göçüşünü.
Yediremediğim kaçışındı asaletine.
Alışmıştım sert rüzgarlarda sağlam duruşuna.
Bir kaç parça anın kalmıştı yüreğimde
yüklendin bana aitleri.
Başka hatıralara taşınacaktın artık.
Senden öncesinde yalnızdım-nasılsa-alışırdım.
Gidişin tırmalamazdı ruhumu.
Zaten biliyordum
seni içimde seviyordum.
her neredeysen...
Kayıt Tarihi : 11.3.2005 04:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!