Toprağı tırnaklarcasına,
Gün ışığının rahmine düşen Dicle’nin
Büyüsünde kabardı Fırat…
Azgın sularının sesinde sağırlaştı,
Mezopotamya’nın sözde,
Ayrılık türkülerine…
Biliyordu Dicle,
Bekliyordu El-Kurna’da,
Akacaktı Fırat,
Bağrını delercesine göğsüne göğsüne.
Sonu ölümde olsa,
Kavuşacaktı Dicle,
Fırat’ın hırçın sularına…!
Kayıt Tarihi : 1.6.2017 08:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sonu ölümde olsa kavuşacaktı Dicle Ve Fırat ...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!