Biliyor musun (ayben) Şiiri - Sedat Kocabey

Biliyor musun?

Yüreğim yangın yeri, hasretin çığlık çığlığa.

Biliyor musun?

Alışmadım, alışamadım yokluğuna,
Sensiz gecelerin sabahlarına.
Gittin ya uzakların uzaklarına,
Başın göğe erdi mi, deydi mi söyle.
Her gözümü yumuşumda gözlerin gözlerimde.
Her adını anışımda sözlerin sözlerimde.
Ve! Koca bir düğüm boğazımda,
Bir ağlayabilsem hıçkıra hıçkıra.

Bu kaçıncı serzenişim, bu kaçıncı isyanım yokluğuna,
Sayende günahkâr oldum.
Gidişin ve dönmeyişin revamı yüreğime,
Revamı çektiğim sancılar, çektiğim sabır tespihleri ve günden güne kahroluşum.
Gel desem gelmez dön desem dönmezsin.
Ama biliyor musun?
Saatleri saatlere, günleri günlere ve ayları aylara eklemek zor.
Kısacası beklemek zor.
Ne desem ne söylesem anlamaz anlayamazsın
İçimdeki feryadı.
İnan çok çaresiz ve çok sensizim.
Yıkılmış bir kale, batık bir gemi, uğraksız liman gibiyim şimdi.
Biliyor musun?
Bir AY mutsuz bir BEN.
Biliyor musun?
Bir AY yalnız bir BEN.

Seni özlüyorum.
Seni seviyorum

AYBEN.