Biliyormusun?
Uyanır uyanmaz içime yokluğunun acısı çöküyor,
Ne kalkmak istiyorum yataktan nede yaşamaya çalışmak.
Gözlerimi açmak bile istemiyorum
Seni göremeyeceğimi bilmektendir sanırım.
Biliyormusun?
Yokluğun acısı öyle büyük ki ,
Öyle alismisimki sana
Seni görmeden yüzüm gülmüyor,
İçimde kocaman bir boşluk, olmuyor ,
Yapamıyorum
Seni bir daha saramayacagimin korkusu sanırım.
Elim tutmuyor, bedenimi hissetmiyorum
Yaşamanın kuralı misali sadece nefes alıyorum.
Neşem yok ,hevesim yok uyum
sağlayamıyorum.
Senden ayrı kalmanın azabı içimde sanırım.
Hep birşeyler bekledim uyandigim sabahtan
Bedenim mutluluga ,sana hasret
Sensiz uyandigim her sabah sanki gurbet
Kavuşamazsam sana gözlerim açık gidecek sanırım.
Herşey senin elinde.. beni böyle yaşatma çok zor dayanırım.
Ömür Aydın 2
Kayıt Tarihi : 24.11.2022 14:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!