Biliyor musun?
Dün gece fark ettim, ruhumun enkazından kalan parçaları toplarken.
Ben unutmuşum hayal kurmayı, sensiz düşlere dalmayı.
Haksız da sayılmam hani.
Seninle kurdum ben dünyamı, sensiz ayakta kalamayacağını bile bile hemde.
Bülbülün, gülü uğruna ölümü göze aldığı o acı tatlı hismiş meğer benim sana olan sevgimin anlamı.
Beni sevmeni beklerken, seni beklemeyi sevmişim içten içe.
Şimdi seni değil, kendimi affedemiyorum. Sen tatlı bir yalandın, bense sana aldandım.
Çok zorladım kendimi, bir şeyler düzelir diye, inanmasam da umutlar yeşertip durdum içimde.
Hep açık bıraktım gönlümün kapısını,
Olur da bir gün dönersen hoş bul diye.
Sabahlar olmadı senden sonra, geceler bitmek bilmedi. Huzur bulmadı bi türlü uykularım.
Buna sebep neydi kestiremiyorum tam olarak;
Benim senden gidemeyişim mi?
Yoksa senin bana hiç gelmeyişin mi?.
Kayıt Tarihi : 22.7.2021 17:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!