Biliyor musun ? Şiiri - Nihal Mirdoğan

Yeryüzünün Türk'çe fetih rüzgârı
Dolu dizgin dağa taşa tur atar
Tur attıkça vurur nalın ılgarı
Ebedi cedlerden bol düstûr atar

Misâl ;Ergenekon çelik pusatlar
Toynağı bilenmiş asırlık atlar
Kutlu Türk'lerde var ya Kür-Şâd'lar
Topraktan gâfili tozutur atar

Âh bir de hıncıyla büyürse dili
Mayınlı fikirdir,şânlı fitili
İnfilâk eden her öfkeli hâli
Heyhât!..Toprağa yer yer ihtar atar

Ne bezginliklerle direnir ölüm
Yunus'luktan çıkar binbir tahammül
Yavuzca öfkeye ,çarparsa zulüm
Söz namlusu, kurşun akıtır ,atar

Biliyor musun, Türk neden cefâdır
Neden yaza yaza tekrar,defadır
Çünkü şiddetinden çatlayan faydır
Ölçmedim şiddeti, kaç miktar atar

Dokuz tekmil nara duyar bu devrân
Zalimin dölünden akar feverân
Köpürür,köpürür gökte deverân
Canhıraş çığlıklar bin fütûr atar

Atar,Türk'süz her bir kelime, sözü
Hele burcundaysa şerefli gözü
Şol kalem ucuna sezâdır yazı
Kancık dudakları sarkıtır,atar

Bir yanı hilâldir,bir yanı yıldız
Minarede ne hoş parıldar yaldız
Sadece Rabbine eğilen bu diz
Gülnihâl'le birlik tevatür atar

Ân olur, muhteşem bir lezzet gelir
Olur ya,bir ikram bir izzet gelir
Bal kelâmdan ehli icazet gelir
Çiçekleri toplar hoş nektar atar

Rabbim,sensin beni şair eyleyen
Gülnihâl'e hece hece söyleyen
Her bûsende koçak olup hey'leyen
Türk'üm dedikçe ok çıkartır atar

Hem oğlum hem kızım,birçok densizi
Ya da birlik bozan beceriksizi
Câniyi,zilleti,besmelesizi
Tüm kirli fikiri arıtır, atar
...Allah deyû deyû hep destûr atar