Artık, müzik dinlemiyor, şiir yazmıyorum.
Hiç gelmeyecek birisiini beklemiyor..
Uzakta olanı özlemiyorum.
Aydınlıktan kaçıp, karanlığa sığınıyor
Her zaman ki gibi, göz yaşımı saklıyorum.
Beni herkes güçlü biliyor. Olsun!
Ben ise, enkaz misali içten içe çöküp
Ağlanacak halime, ağız dolusu gülüyorum.
Kaybetmekten korkmuyorum, mesela
Aptalca aşık olup, körü körüne bağlanmıyorum.
Sevemiyorum da.. Galiba!
Eskisi kadar yanmıyor canım..
Batsa ne olur ki dünya? Umursamıyorum!
Aslında, şöyle de diyebilirim.
Hayal kurup, ümit beslemiyor..
Geleceğe bel bağlamıyorum
Kimbilir belkide, artık yaşamıyorum!
Bu kadar öldükten sonra, nasıl yaşar ki İnsan?
Dilruba 21 Eylül 2015 P.tesi 01:10
Emine GençKayıt Tarihi : 21.9.2015 01:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Genç](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/21/biliyor-musun-175.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!