Biliyor musun Şiiri - Nihal Mirdoğan

Bir tanem, burada sabah oluyor
Bana bir hâl oldu biliyor musun
Her bir yanım sanki senle doluyor
Özlemler zûl oldu biliyor musun

Tan'a baksın dedim bakmadı yârim
Bakmazsa yerde gökte ve'sâirim
Gurbeti yak dedim yakmadı yârim
Ufuklar kül oldu biliyor musun

Gecenin bir vakti ıssız ilimde
Çekersen sancağı mahrem kalbimde
Dalgalan, kanımda ve iliğimde
Vahalar dil oldu biliyor musun

Sesimin değdiği bu yana dokun
Rüyana lütufum ben, bana dokun
Saadet diyen şu âna dokun
Tan yeri gül oldu biliyor musun

Cefâ değil sefâ desin tanyeri
Tenhada bekleyen gönlümün er'i
Gün ışığı, senin vurduğun yeri
Duydu da... lâl oldu biliyor musun

O tatlı sızının yeri nicedir?
Ah bilsen...alevler bende hecedir
Gönlümde ızdırap, her bir gecedir
Hülyâlar fal oldu biliyor musun

Yolladım mektubu muhabbet ola
Her satır canıma sen dola dola
Kalemi yasladım hafifçe sola
Kalbine yol oldu biliyor musun