Biliyor musun Şiiri - Ferman Sızlanan

Biliyor musun
Papatyaları var bu mevsim çıkmazının
Düşündükçe doluyor
Düşüncelerin küllüğü birde
Kalbim çakmak taşı en ıssız küllüğün dibinde
Sen papatyalara, ben koparılmanın
Ve
Mutluluktan öte kırık papatya cehenneminde
Önemli değil zaten kalmak
Her gece aynı ses, aynı ürperti
Heyecanlanmanın olmadığı acılar cennetinde
Biliyor musun
Beklemekte güzel bazen aynı koltuğun zemininde
Çok mu beklemek gerekli bilinmez
Senin gelişini koltuğun çift kişiliğinde
Beklemek mi, hayır seni bulmalıyım önce
Uykuya dalmak için o beklenen gün ışığı renginde
Biliyor musun
Bir şehri sever herkes en beklenmedik
Ömrünün uzadığı umutlu en saf kelebek saatinde
Mutlu olmanın hassaslığı olur üzerinde
Gelecek olan yeni bir haber eşliğinde
Ve mutlu olmak için tek kelime
Geliyorum sadece
Sonra biliyor musun
Başka bir şehirden nefret eder herkes en nihayetinde
Ömrünün en uzak kaldığı sonsuz ışık yılı saatinde
Hüzünlü olmanın dalgınlığı olur üzerinde
Karşılar seni değişmiş kalpler
Bir kaç yeni insan ve eski bir şehirde
Biliyor musun
...
Ben üzülüyorum ne de olsa ikimiz içinde
Üzülme sende
Bilme en iyisi...