Küçücük bir çocuktum, ruhum tertemizdi henüz.
Bilinmeyene yürüdüm, yorgunluğumla alay ettim.
Karanlıklara adım attım, çığlıkları gördüm, acıyı dinledim.
Aşk kuyusuna düştüm, alevlerle yıkandım, buzlarla kurulandım.
Nefret mağarasına girdim, acıktıkça insanlığımı yedim, susadıkça umutlarımı içtim.
Şansıma küfrettim, tüm kinimle haykırdım ıssızlığa.
Sonsuzluk ağacına tırmanırken tutunduğum dalı kırdım.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
ayağını salam basmış yere anlaşılan.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta