Biliyor musun sevgili ben sana kavuşmayı değil sana kavuşmanın hayalini yaşamayı sevdim........
Ben seni hayallerimde gerçek gibi yaşamayı sevdim.....
Biliyor musun seninle gezdiğim yerleri gezerken senin elinden tuttuğumu hayal etmeyi sevdim daha doğrusu bir tanem ben senin de beni sevme ihtimalini düşlemeyi sevdim.....
.ben sevdim senle aldım nefesi senle içtim aşkın acı şarabını sendin hayallerimi süsleyen özlenen beklenen …
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Güzel yüreğin hiç sevgisiz kalmasın Nazarım. yürekten kutluyor selamlarımı yolluyorum.....
NAZ.
Yaşamın bir çiçeği sevmek olduğunu sanırdım, oysa gördümki yaşamak, çiçeği sevmekten de anlamlı, öyleki sevmek, ne yüklenebilir bir çiçeğe, ne de alıkonulabilir...sevgi emek ister, emek te saygı bekler...saygılarımla...çok güzeldi...nefis bir betimleme kutlarım..
melek ayaz
Biliyor musun sevgili ben sana kavuşmayı değil sana kavuşmanın hayalini yaşamayı sevdim
Ben seni hayallerimde gerçek gibi yaşamayı sevdim..
Biliyor musun seninle gezdiğim yerleri gezerken senin elinden tuttuğumu hayal etmeyi sevdim daha doğrusu bir tanem ben senin de beni sevme ihtimalini düşlemeyi sevdim..ben sevdim senle aldım nefesi senle içtim aşkın acı şarabını sendin hayallerimi süsleyen özlenen beklenen …Hayallerde gerçek gibi yasarken seni, umutlarda bitti. içimde büyüttüğüm.. sevgime göz yaşımı katık suskunluğumu arkadaş yaptım kanadı.. o kanadık ca ben tuz bastım sevgili…. sen bilemessin özlemek nedir sevdiğini çünkü sen hiç özlem çekmedin sevgiye dair nasıldır bilirimisin...acıtır sızlatır içten içe..göz yaşların yağmura karışır..kendinden bile gizlersin acıyan yanını…sen özlemek nedir bilirimisin bilemessin sevgili.. çünkü sen hiç sevgiye hasret kalmadın kendi yüreğinde…..Yüreğini karşılıksız hiç ortaya koydunmu... Sadece sevmek, olmasa da bir tek ümidin yinede sevmeye devam edebilirmisin edemessin sevgili çünkü sen karşılıksız sevgi nedir bilemezssin…. aşk yüreğine düştüğünde acı çekip ağladın mı kalbinin sesini susturdun mu sen… Ben susturdum adını mühürledim içine öyle sustu seni orda öyle yaşatıyor ki sanki bir nefes kadar yakınındasın sen bilemessin sevgili özlemek nedir beklemek nedir… sen hiç beklemedin ki….…Sevgiler vardır hani hiç bitmeyen, yaşandıkça arkası gelen yüreğinde cağladıkca çağlayan.... Çünkü bir insana ” seni seviyorum ” demek kolay bir iş değildir yürek ister sevgili…..şimdi kan düştü satırlarıma Ve ben yazdıkça seni tükendim kendimde.. Sana çoğalarak Kendimde azaldım..ve ben sevgili ben SADECE SEVDİM…………
...sevmek yürek ister emek ister fedakarlık ister...güzel insan maalesef öyle yürekde bulmakkkk inşlh nasıp olur diyelim....+10
yar sevilmeyi hak ediyorsa yaramıza tuz basmaya deger sanırım. ama en güzeli yaralarına sevgiyle merhem olmasıdır kutluyorum
yürekler sevgisiz kalmasın. tebriklerimle selam ve dua.
yürekler sevgisiz kalmasın. tebriklerimle selam ve dua.
Canım benim aklım çürük dişim geldi ..
gece aniden bir uyandırdı böyle bir acı böyle bir can yanması ..
bugün gittim de ilaçla şükür diyorum ama o çürük orda işte her an her saniye ..
neyse çektirmeden kurtuluş yok yani ..
şimdi ne alaka benim paylaşımla diyece demi
söylyim o canım yanmasında bile
hani o yürek yangını var ya can yangını ..
ha işte o geldi aşkıma
bir öyle bir böyle düşündüm cuk oturdu canım ...
o abse gitmden acı gitmeyecek o acı kökten sökülmeden de o sesler kesilmeyecek gibi ..
gider kökten temizlik yaptırım bir süre o boşluğa gider gelirim .. :)) öyle ama orda dişim vardı ya benim diye ağlarım belkide sonra o boşluğa da alışırım ..
tee en arkada bir kök ki ... hania ta sözü var ya kök söktürme
ha ona benziyor bu drumlar sanırım ..
annem ne diyim sana bari gülüş gönderiyim dedim bu halde bile bak dişim vuruyor ama ben anto belasının başında birde uyuz açılmaz bir türlü ..
neyse ..
ha dişinin iltahaplı apseli hali ha o imkansız ne olacağı belli olmayan neyere gideceği belli olmayan ..
heni biliyor musun diyorsun ya
bilmezler ..
o yüzden en güzel kökten radikal bir kararla
sökecen anacığım .
bitti gitti geçmiş olsunnnnnnn
diyeceksin kendine .. yola devam edeceksin hayat çok kısa acı ızdırapla geçmeyecek elbet ..
anam ben bu halde bile yine hanininem kılıklı olduğum yetmezmiş gibi birde müzin abla oldum ..
öpüyorum canımm ..
üzülme sen emii
profile eklemişsin ya o şarkı çıkınca bende çok kötü oluyorum .. benim profildede vardı
Kıraç sesi ile de
off ki off da
ben yok ettim
boşver
sevgilerimle Karçiçeğim Nazarım .
insanlar vefasızsa sevgi yoksunu ise karşılıklı da karşılıksızda fark etmiyor seviyor görünüp sonra süpriz diyeceğine en azından diğeri biraz daha teselli olur sadece ben sevdm benim sevdam dersin
ille de olsun diyorsan öyle sahip çıkarsın sevdana yüreğinde saksıda çiçek gibi büyütür büyütürsün :)
ne diyim annem
kimse üzülmesin bu davalarda diyoruz işte ..
zor ha bak ha diş örneği verdim ..
:)
Bir itiraftı... gönğül dolusu.. Gönlünüze sağlık!
Ne güzel, ne kadar güzel; böylesine duru bir aşka bizi de emsalsiz dizelerinizle tanık ettiniz...Sevince hesapsız riyasız karşılıksız sevmenin erdemi verdiği hüzünle karışık mutluluğu, hiç bir şeyde bulmak kabil değil...Hüzün ki, biz hüznü de şartsız karşılıksız sevmeyi de, çok seviyoruz ve naçizane görüşüme göre bu duygu insanı yücelten bir erdemdir...
Kavuşmalar sevgiyi ilişkiyi yıpratır korkusuyla sevgimizi nadide bir cevher gbi gerektiği yerde gönül muhafasında ebediyete kadar kendimizden bile saklamanın telaşında olmalıyız teşekkürler...
Sadece sevdi kadın ve ağladı yalnızlık yazan bahtı kara ayrılığına.Kader bu olmalıydı çoğuna göre ve susmalıydı kadın.Düşünmemeliydi,düşmemeliydi ve ayakta kalmak adına içten çürümeliydi.
Sadece sevdi kadın,sevilmeyi bilmeden//Sadece sevdi.
Tebriklerimle.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta