Biliyor,bilmiyor. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Siz tanımazsınız onu, o kendini biliyor.
Aramıyor sormuyor,vefa nedir bilmiyor,
Şefkat bekliyor da,
Kendisi,
Şefkatten ne anlıyor?

Şimdi sormalı ona, şefkatten ne anlıyor
Sayfalar dolusu yazsam da onun adına,
Şiirler karalasam da,
Sesizliğini koruyor inadına...

Anlamaksa anladım; sevmekse riasız,
Günah gitti benden.
Ya kendini tanımıyor,ya beni sevmiyor.
Çabuk çıkarıyor kalbinden,

Şimdi sorarlarsa kim diye,
Derim ki; o kendini biliyor...

Çabuk unuttu beni, tanısa çok severdi,
Nisan yağmuru gibi, bereketli sevdamız...
Artıkça artıyor,günden güne,
Ben, böyle yazıyorum; bu aşkın hikayesini.

Aşk/a and olsun ki;
Yanılıyor, sevmekten anlamıyor...

19/Nisan/2009/pazar/Ankara