Bilişti Şiiri - Bayram Kaya

Zulme garkı şaşırmam da
Tutuşurum şimdime giyinişlerle ben.
Hali gümanımdı, güne düşüşle
Nice guruba inişleri ederken şen

Etmem mihnetimi ne yar koynuna
Sanılmaya nede özlemlerimi sarmam da boynuma

Bir yâre uzanırım bir makamı hare, çare
Yön tutuşla yanmalarımdır canı kere

Duymazda vükelalar, sağırla yen
Helakı da felakı da sual eyler ten
Yararım kendimi, bu düşünmeyi ağırla ben

x

Güce müdrikenin sermayesi tozdan
Öyle bir durur ki suça failliği pozdan
Kaz gelir yere koşarken tavukla kozdan
Zülüm olur, iflas eder yazık, yozdan yozdan

Sevgili ne siluet durursun şelekten
Her batım, aşk olur, güç gelir tazelenir yürekten

x

Bilişir özü
Dönmezlikledir gayri sözü
Yeni yeni sararda kültür sanır iradı
Teşriki mesai ile karşılar
Sarmaşışlarla her yadı

Yoksunluğun ifsadı
Sefada olur tefritin feryadı

Sarar aşağı solar yukarı
Kahpe kurşun kasıkta yatar
İçten bir yürek atar, dışta bir gün batar
Adamın kalleşi satar, nedamın zır zırı
Her zer yere konuşla, adamlığıma batar

x

Bir yer ki develeri pireden uçmuş
Düşünmek, adam olmak, insana tebessüm; suçmuş
Kuşları baka kalıp hayreti muciple, tuşmuş
Çingene falından ok, erosun tersinden çok
Tutuşup tutuşup hülyalarını sararken
Kapı önündeki cürümden arına, çorba bile yok

x

Feleğimi yedim, şeytanım karnımda şişti
Gelmez iken ağıda, dağıyla yasında pişti
Yar oldum, oyuk oyuk sararda kendime nişti
Felaket tutum, fırtınada düzeldim, ne menem işti

18.02.2010

Felak: tan yerinin ağarması, sabah. Karanlık içindeyken, sabahla apaçık olacak kurtuluşa duyulan bilinci
Vükela: kendisine yönetim sorumluluğu havale edilenler. Vekiller, bakanlar
Şelek: sırtta taşımak için hazırlanan yük. Sırtta taşınan yük.
Niş: Duvar içindeki oyuk