Bilişim çağı Şiiri - Kemal Tekir

İçinde yaşadığımız dönem,bilginin ön plana çıktığı,teknolojinin katkılarıyla,iletişimin,
enformasyonun hızlandığı,
Hazların ve hızın ön plana çıktığı,siber ,dijital,bilişim çağı.
Aynı zamanda,üretim ve tüketim de,amansız rekabetlerin kıran kırana yaşandığı,abartılı bir dönem.
Günlük yaşamı kolaylaştıran,araç ,gereç ve elektronik araçların,ulaşımı hızlandıran araçların çoğalması,tüketim iştahını kamçılıyor,haycamalarda ölçü kaçıyor,evler gereksiz eşyalarla dolup taşıyor,insanların hareket alanları daralıyor.
Basın yayın organları reklam bombardımanıyla bizi sürekli tüketime teşvik ediyor.
İnsanların değeri sahip olduklarıylla ölçülüp,kıyaslanıyor.
Akıllı telefonlar çıktı yüz yüze görüşmeler ,ziyaretler azaldı,
İnsanlar yalnızlaştı, giderek içe kapanmaya başladı.
Aile içinde bile ,ortak paydalar azaldı,
Evlerde aile bireyleri,
Evin farklı alanlarında çoğunlukla,akıllı telefonlarda ilgi alanına göre sanal alemde daha çok vakit harcar oldu.
Basın ,yayın organları daha çok magazin ağırlıklı,haberler taraflı,
Dinlenme ve eğlenme amaçlı programlar revaçta.
Reyting arttırmak için,savaşlar,terör haberleri,kazalar,doğal felaketler izlettiriliyor canlı canlı.
Gerilim,aksiyon filmleri,aşırı şiddet içerikli,
İnsanları dehşete düşürerek öz güvenlerini yitirmek için bilinçli bir çaba içindeler sanki.
İnsanlar evden işe,işten eve monoton bir hayat sürüyor, faturalarını ödemeye çalışıyor,artan pahalılığa,enflasyona,
zorlaşan yaşam şartlarına dayanmakta zorlanıyor.
Barınma büyük bir sorun halini aldı,insanların kiraları asgari ücreti aşmış,
Kiracılarla ev sahipleri arası anlaşmazlıklar,tahliye davaları artmış,
sebze ,meyve tane ile alınır hale gelmiş,
insanların çoğu borç batağına saplanmış,
Bu tür halkın gerçek gündemi olan olaylar yandaş basınlarda yer bulmuyor, var sa yok sa,abartılı,taraflı,yanlı,yalakalık kokan haberler.
İnsanlar bir çok konuda ne yazık ki" mış"gibi yaşıyor,demokrasimiz de "mış "gibi,körler,sağırlar birbirini ağırlar hesabı,
Bazı siyasetçiler özellikle iktidar mensupları ötekileştirme,kutuplaştırma siyasetinden nemalanıyor.
Ben,sen,o diye insanları ayrıştırmak ne yazık ki bazılarına prim yaptırıyor,yaşananlar tam bir akıl tutulması.
İnsanların bir kısmı bu ortamda giderek bencillik tuzağına daha çok düşerek,başını kurtaran kaptan demeye başlıyor,insanların duyarlılıkları törpüleniyor.
Kader de,tasada,kıvaç ta,ortaklık bilinci azalıyor.
İnsanlar,korku kaygı ikliminde,umutları azalarak,hayatı hem kendilerine,hem de hemcinslerine,bilinçli ,
bilinçsiz dar ediyor.
Yaşanan sorunlar, travmalar, depresyonları tetikliyor,depresif vakalar
Çocukları da vurmaya başladı, anti depresan kullanımı günden güne artıyor,insanlar, sakinleştirici bağımlısı olmaya başladı,gençlerde sentetik uyuşturucu kullanımı artmış.
Sorunların bizi daralttığı bunalltığı böyle dönemler de
Hızlı hayat akışında ara sıra soluklanmak,yaşadıklarımızı sorgulasak,düşünce ve duygularımızı,bastırıp,
biriktirmeden,zamanında ifade etsek,birbirimize karşı daha duyarlı,duygudaş,empatik,sempatik,sevecen olsak,
Sorunlara değil,çözümlere odaklansak,kurtarıcı bekleme kolaycılığından sıyrılarak,çaresiz olmadığımızı çarenin kendimiz olduğunun düşünsek,
Başarısızlıklarımızı affederek,başarılarımızın keyfini çıkarsak,
Hayatımızı,eş ,dost yakın çevremizle,alemizle ,
paylaşarak,birbirimize yara değil de yar olmaya çalışsak,
Hayat bize yük olmaktan çıkarak,eğlenceli ve keyifli bir hal almaya başlayacak.
Mutluluk;ne paradır,ne puldur,
Hayatımıza yayılan iç huzurdur,
Zorlandığımız da sahip olduklarımıza şükretmek,
Değiştiremediklerimizi kabullenmek,
Niyet,söylem ve eylemlerimizle,tutarlı olmaktır.

Kemal Tekir
(Eğitimci,şair,yazar)