Bilirsin Şiiri - Ömer Yılmaz

Hangi deminde şu gönlüme düşmedi zikrin
Hangi deminde gözümde değildi hayâlin

Sanma biter yüreğimde bu aşk ve bu sevdâ
Sanma görür seni bir daha böyle bu dünyâ

Doğrusu câna şifâ ve de rûha gıdâsın
Sen bana derde devâ ve de gâma safâsın

Böyle iken niye hâl-i ezâya revâyım
Söyle değil mi ki aşkına râm u gedâyım

Nâz ile cevr ü cefâna bırakma be cânâ
Bir gülüşün bile çâre olur bana cânâ

Senle bahar bu hayat kara kış gibi sensiz
Belki de mevt ve de nâr-ı cahîm gibi sensiz

Söylediğim şu ki sevgime yol verenim ol
Beklediğim o ki gayrı benim mededim ol

Sen bana pîr-i revîş ve yegâne penâhsın
Sen bana cân bana yâr bana âb-ı hayâtsın

Hüsnüne ömrünü verdi Ömer ki bilirsin
Aşkınadır bu şiir, demesem de bilirsin