bilirsin
midesindedir umut ziyanın
kirli bir sancının
ayakucundadır hayat ışığın
bilirsin
yuvarlar durur vücut değirmende
anlar mısın alnın kirlendiğinde
beyazdan ölesiye nefret ettiğin halde
bilirsin
süslüdür duygular ağlayabilmek için
insanlığını gözyaşınla işaretlersin
buradaydın, bir yere gidemeyeceksin
bilirsin
kabalaşırız duru gerçekliğe karşı
yıkarak katarız kendimize yıkımı
uyum, dünyayı ruhumuzdan yarattı
bilirsin
önce tüketecek
sonra bitecek
yine bitireceksin.
Kayıt Tarihi : 22.11.2012 19:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Buket Emanet](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/22/bilirsin-54.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!