Bilirsin Şiiri - Murat Gezici

Saçlarını severim bilirsin
Usulca sokulurken koynuma
Teninin kokusunu çekerken içime
Saçlarını okşamak ellerimle
Parmak izlerim parlar her telinde
Sen ve saçların şimdi neredeler?

Gözlerini severim bilirsin
Uzaktan yakından bakmanın esrarı
Denk gelirken izlemenin sessiz feryadı
Giderken son kez dönüp bakışın
Her fotoğraf karesinde
Her sabah güneşinde
Her serçenin sesinde
Kahverengi gözlerinin içinden
Yüreğimin nehirlerine inerken
Sen ve gözlerin neredeler?

Ellerini severim bilirsin
Tutarken nasıl yaktınsa içimi
Korkardım bir daha tutamamaktan
Dokunmanın verdiği o hissi
Bir daha duyamamaktan...
Amansız bırakıp gitti bir anda
Bir daha kavuşmaktan yoksunduk oysa
Ben bilmiyordum
Sen biliyordun
Bu ayrılışla sen son kez gidiyordun
Sen ve ellerin şimdi neredeler?

Seni severim bilirsin
Bilirdin...
Şimdi işine gelmeyen ne senin
Hangi vaatlerde harcadın sevgimizi
Ve kimlere ezdirdin yüreğimizi
Hayallerimizi düşlerken mi çektin ipimizi
Sen kimler için harcadın ikimizi
Kimlere meze ettin sözümüzü
Ayaklar altına aldın da ilkin sen çiğnedin sözünü