Bin yediyüz altmış üç sabah karanlık güneş doğmuyor
Dağlardan inen karınca sandık oysa insanlık donuyor
Janset dimdik çoçuklar yetim Elbruz'un karları ağlıyor
Kartal yuvalarında emziren analar Karadeniz çırpınıyor
Adige Kıyı Şapsığ yalnız kalmış Nalçik boğuldu Kabardey
Kalbinden vuldu Kuban suyu kesildi Terek aslan yürekli Tley
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.