Bilirmisin Ne Haldeyim Şiiri - Vedat Kop ...

Bulvarın duvarı ne kadar yüksekti
Kordon boyunda dolaşırken
Güneşle yükselmiş ağaçların gölgesi
Gölgelerimiz yola vururuken yetmezlerde..

Ne kadar çok istedikse
Gözlerimiz bir türlü buluşamadı gittide
Ellerini tutmak istedikçe
Sen bir yana ben bir yana
Kaybolduk yitik yankıların kalabalığında..

Dönülmez bir akşamdır kendinde çoğalmalar
Gün batışında ufuk kıpkızıl yalnızlıkta..

Zaman akıp geçiyor
Zamanı iyi yaşamak gerek dersin ya
Bu kaçıncı yıkılıştır ey ömrüm
Nasıl geçer bilirmisin sensiz yoksun zamanlar
Avunmalar yetmez ki bir can bir canı ister
Can bu sarmış bir kez çekerde çeker
Yürek ipine asıldıkça zaman geçmek bilmez..

Ölgün zamanlardan
Dem vuran yoksun içsel bir kaçışta yalnızlık
Kendi sesinde çoğalmaya
Açılır her kapı sonsuzluğa
Yalın kılıç soyunur gece karalarında sensizlik
Sanma ki bilmiyorum sen benden gittin gideli
Gece yıldız düşürür gözlere gel gör beni sende..

Yıkarmı bu aşk bizi erdeminde
Biz ki yılların hengamesini devirdik
Güneşe hasret nice güneşsiz sokaklardan geçerek
Salmışız yürek ipimizi
Engin denizlerin fiyorlarında dalgalarda sesimiz
Ne yana çıkarsa çıksın yediğimiz vurgunlar
Yazsın bu tarih bizi..

Ucu yanık bir mektup değildir yazdığımız
Yaşadığımız yaktığımız nicedir geceler..

Geçmişten kalkan gemidir geleceğe sevdamızı taşır
Boğar mı hıçkırıklarımızı dört bir yanımızda yangınlar
Kendi sesinde çoğalmalardan geceleri yırtarak
İki ucu paslı bir bıçak iki yakada dar bir boğaz..

Çatlayacak bu gün çatlayacak bir gün
Ben yanarım bu yakada hep sana
Yürek dayanır duvarına çoğalmalar adına
Geceyi yakmak tutuşmak en karasında
Güzel gözlerinde mavileri karşılamak
Bembeyaz sabahlarda..dostluğa sevdalara..

Vedat.K 05.01.2004 (01:18)