Bilirmisin? Şiiri - Erkan Başok

Bilir misin kaç gece oldu yüreğim posta koyar bedenime?
Emellerime çiğ düşer şafak vakti,
Umuduma çisil çisil yağmurlar yağar,
Bulutu senden kokusu senden.
Bilir misin?
Çarşaf çarşaf yakamoz yüklü denizler,
Bir fırtınanın koynunda nasıl köpük köpük olur?
Martılar çığlık çığlığa nasıl kuytu bir liman arar?
Bilir misin nazlı ceylanım?
Yapraklar neden sararır terkeder gövdesini?
Çıplak ağaçlar sabırla neyi bekler bilir misin?
Söyle; dokunmanın imkansız olduğunu bildiğin halde,
Gökkuşağına ellerini uzattın mı hiç?
Özlemlerini bağladın mı gökyüzünün derin maviliğine?
Hazanın çekilmez olduğu anda,
Dualarına cemre düştü mü hiç?
Yüreğindeki yangınlara inat,
Ellerin üşüdü mü buz gibi?
Bilir misin?
Ölü bir şehrin tam ortasındayım.
Seninle doludizgin geçen zaman,
Sensiz mıh gibi çakılıyor ölü şehrin duvarlarına.
Her köşebaşında bir darağacı kurulu,
Her darağacının mahkumu ben.
Suçum söz geçirememek yüreğime.
Asi olmak bedenime.
Oysa; son arzum,
Oysa; hevesim,
İçimdeki son yudum suyum sensin.
Ölü şehrin ortasında bir firariyim,
Elimde bir boya fırçası.
Tüm duvarları sarıya,
Yalnızca saçlarının sarısına.
Özlemlerimi elâya boyuyorum.
Gözbebeklerin kadar küçülüyor dünya,
Dünya kadar büyüyor gözbebeklerin.
Tüm duvarlara tek bildiğim heceyi,
Tek kelimeyi,
Tek ismi yazıyorum rengarenk.
Suç ortağım bir fırça,
Cebimde bir mahzun resim.
Ölü şehir beni bekliyor sessiz bir rıhtımda.
Ben seni...
Ölü şehir geceyi sarıyor usulca.
Sen beni...
Elimde bilmediğim bir adres,
Cebimde aynı resim.
Ay doğuyor ölü şehrin alaca karanlığına,
Yüreğime gül düşüyor.
Elimde senin resmin,
Cebimde bir parça umut.
Ölü şehirde bayram var bu akşam.
Bir sevda türküsü çalıyor.
Rıhtıma bir gemi giriyor,
Yüreğime bir beden.
Bilir misin bitanem?
Emel´im son arzum oluyor,
Son arzum sen...
Darağaçları yıkılıyor ölü şehirde,
Son kurşunlar sıkılıyor karanlığa,
Bir tebessüm vaktinde güneş,
Gün doğuyor ölü şehre,
Ölü şehre hayat sızıyor,
Hayatıma sen...