Bilirmisin Şiiri - Cemal Ekren

Ey sancılı yüreğimin ev sahibi
ey kanayan yaram
bilirmisin?
kaç gece, kaç sene
senin için keskin ve yüksek dağların karlarından,
çay demledim,
bilirmisin?
günlerce yokluguna nöbet tuttum
aç kaldım uyumadım
dudagımın kıyısındaki filizlenen
sevgi tohumunu gözyaşlarımla besledim
ölmek istedim
toprak kabul etmedi
ve sen gelmedin
senin için yaşadıgımı bilmedin
dagın başındaki çayın demi yenilendi
gözyaşalarım paslanmadı
ve şimdi,
yoklugunun
açlıgını tadıyorum
tenim tenine hasret
üşüyorum..
çay içermisin?
türkü severmsin?
beni severmsin?
anladım gelmiyeceksin
hiç olmazsa sıcaklığını gönder ısınayım
o zamam bırak dagbaşında agız tadıyla çayımı içeyim de
öleyim,
dudagımda senin isminle
mavi kız