Bilirmisin? Şiiri - Derviş İbrahim Karpuz

Bilirmsin eyy sevgili
sana olan sevgim bir tövbenin içtenliği kadar,
bilirmisin
aslında soğuk kaldırımların sıcaklığını
ve gece karanlığının aydınlığını,
bilirmisin bir nefes sigaranın hayat,
bir dem kokusundada sana özlem olduğunu.
Hatalarla dolu hayatın insana verdği dersleri bilirmisin,
ve hayatımı bu keşkeler ve pişmanlıklar içinde yaşadığımı...
Her tartışmada seni kızgınlığınla sevdiğimi...
Barışmalardaki seviçlerimle yürüdüm aşkın dikenli yollarında.
Gözlerinin derinliğinde tattım huzuru,
saçlarında savurdum kalbimi sonsuzluğa.
Cennet kukan ellerinin sıcaklığında ısıttım acılarla dolan ruhunu.
Bilirmisin benliğimin sana susuluğunu
ve bu susuzluğumu gözyaşlarımla dindirdiğimi.
Mavinin asi diye haykırdığını ve gidişinle maviliğimin siyahlara bürüneceğini,
Aslında mavilerin sende hayat bulduğunu bilirmisin?
Bilirmisin ey sevgili bu şair söylediği sözün pişmanlığında yazıyor sana
ve bir gül uzatıyor acıya.
Bilirmisin geri dönüşü olmayan yollardan döndüğünü aşkın.
Direnebilirmisin karçiçeklerinin direndiği gibi,
sabredebilirmisin?
Ve sonbir şans isteyebilirmisin ayrılıktan.
Bilirmisin pişmanlıklarımın olduğunu ve
keşkelerimin çoğaldığını.
Bilirmisin kaderimin senle yazıldığını.
bilirmisin bu bilinmezliği
Seve BİLİRMİSİN eskisi gibi,
Vede AFFEDEBİLİRMİSİN BU MAVİyi...