Bilinir Anne Şiiri - Uğur Musab Şahin

Değerimi, musalla taşında anladılar.
Bu genç yaşta, ölümüme ağladılar.
Önümde saf tutup da, el bağladılar.
Kiymetim ölünce, bilinir Anne
.
Odunlar yanar da, külü yanmazmış
Eşi eve bağlayan, namusla armış
Bir var bir yokmuş, ömür masalmış
Kiymetim ölünce, bilinir Anne

Dağ gibi adamdım, hasta dediler.
Bir somun yerken, serum verdiler.
Mezarıma, topraktan yatak serdiler.
Kiymetim ölünce, bilinir Anne

Kör ölür sürme göz, kel sırma saçlıdır
Sağır ölür hisli, dilsizin dili tatlıdır.
Kaçarken vurulan, mahkum haklıdır.
Kiymetim ölünce, bilinir Anne

Dünkü ziyaretçiler, bugün kabirde.
Olmazsa olmazlar, hani nerede?
Kim düşmez ki, dermansız derde?
Kiymetim ölünce, bilinir Anne

Yedi veya yetmiş imde beni ararlar.
Ya anadır, ya evlat yüreği yananlar.
Kabirde kefen örtü, üstünde karlar
Kiymetim ölünce, bilinir Anne

Herkesle birlikte, gölgende dönermiş.
Ruhun gölgesi yok, o hiç ölmezmiş
Azrail sonrası, İsrafil gelmiş.
Kiymetim ölünce, bilinir Anne
2018