Bilirim Buğusu Gözlüm

Yüklerin en ağırını taşırım ben
Çilenin çekilişini gözyaşlarında
Ahın vurgununu omuzlarımda
Nasıl işlediğini saatlerin bilirim ben.

Acıları sicim sicim sarışını günlerin
Yürek yaralarının kan revanda…
Nasıl ölündüğünü bilirim ben.
Ukala sanma beni!
Ben yalnızlığın ellerinde üşümüşüm,
Sokakların ellerimden süzülüşünü…
Bilirim buğusu gözlüm.
Her saçlarıma parmaklarım değdiğinde
Ömrün narsına dokunmanın elemini de…
Sen bilirmisin peki?
Tik talkı yokuşlarında gecenin
Nasıl renk verdiğini aşkın!

Bir yarısı gecenin uzanmak ellerine
Yıldızların değmediği hürriyet sevdası ranzamdan
Uzanmayı sabaha kederin çirit attığı bu yerde…
Ve bilirim ki buğusu gözlüm
Yakın olduğum kadar uzaklarına kamp kurmuşum
Kamp ateşi yananda her akşam
Ahım yayılır evrene
Bakışlarım özleminin rengine bürünür.
Sözlerde çatlayışını vuslatın
Soluşunu çiçeklerin gün doğmada
Kuşluk zamanı susuşunu pencerelerin
Güneşin doğuşunu buğusu gözlüm
Bilirim şafak vaktini…
Nasıl kır saçlı ihtiyara benzettiğini.

Dağlar buğusu gözlüm, dağlar…
Kayısı, patlıcan moru, don renklerinin cümbüşü
Kıvranışı ömrümün, kalp atışlarımın vuruluşu…
Sayıklayışı seni nabzımın…
Ansızın orta yerde kalmayı bilirim…
Buğusu gözlüm bilirim ben.

Ben hamalım, yüklerin en ağırı sırtımda
Zorlanmak mı hayata?
Pahası fiyakasından, çakası halinden tedirgin…
Buğusu gözlüm gülümsemeyi yinede eziklik içinde bilirim.
Bakma öyle…
Gönül yangınında velvele sözlerim
Sam çalmışlığı hayatımdan kesit
Ve eskidir mağlubiyetim
Yenilmişliğimin ezelden olduğunu bilirim.

Bilirim buğusu gözlüm,
İlahi kudretin esas…
Nuru cihanı tuttuğunu bir çöp ucunda
Buğusu gözlüm bilirim ki ben…
Yürek yananda yüreğimde,
Yüreğine zarar gelmeyeceğini
Gözlerim her ufku yardığında…
Gözlerin gözlerimde gezindiğini
Ve her uykuya sunduğunda kirpiklerini;
Dudaklarından uçuştuğunu…
SENİ SEVİYORUM.

2000/Şubat
Gürpınar/VAN