Bilirim, Bilirsin Şiiri - Ebubekir Altunok

Nereye kaçarsan kaç, saklanırsan saklan
Elimle koymuş gibi bulurum
Yollarını, en gizli mekânlarını
Avucumun içi gibi bilirim, bilirsin…

Kaçamaz kurtulamazsın benden
Öyle muhtaç ki sana bu beden
Su gibi hava gibi, ebeden…

Tek dal çiçekte, bir uğur böceğinde
Kavrulmuş süzülmüş çehrelerde
Helak olmaya yüz tutmuş beldelerde
Umarsızca akan derelerde
Bentleri yıkan zalım sellerde
Alınlardaki baba busesinde
Yanaklardaki ana giryesinde
Dünde, bugünde ve gelecekte
Bulurum seni, tanırım
Yakalarım omuzlarından… Bilirim, bilirsin

Çamurdan yapılma oyuncaklardan
Çeker alırım seni yanıma
Kâğıt helvalardan, pamuk şekerlerden
Farklı renklerdeki birkaç top dondurmadan
Tadarım seni… Bilirim, bilirsin

Akşama kadar yuvarlanan top peşinde
O topu kesecek aksi amca peşimde
O amcadan kaçarken şıngırdayan bozuk para sesinde
Bulurum seni, duyarım… Bilirim, bilirsin

Kaçamaz kurtulamazsın benden
Öyle muhtaç ki sana bu beden
Su gibi hava gibi, ebeden

Bilirim seni acı… Bilirim
Bilirsin sen beni… Bilirim