Bilirim arkadaş, bende sevmiştim !

“Sakın üzülme ! “

Senin o kederli, dertli halini
Bilirim arkadaş, bende sevmiştim !
Unutmak çok zordur, öyle haini
Bilirim arkadaş, bende sevmiştim !

Ona ben dört mevsim, bahardım yazdım
Adına şiirler, şarkılar yazdım
Yinede eksiktim, yine de azdım
Bilirim arkadaş, bende sevmiştim !

Gözümün önünde, varken hayali
Düşüme girerdi, onun her hali
Acıma gülerdi, cümle ahali
Bilirim arkadaş, bende sevmiştim !

Yeminler edince, kandım sözüne
Ardından kalbimi boğdu hüzüne
Benzinler dökmüştü, yanan közüme
Bilirim arkadaş, bende sevmiştim !

Bir kere tutuştum bin kere yandım
Kaç defa aldanıp kaç defa kandım
Kalbimi en acı, dertlere bandım
Bilirim arkadaş, bende sevmiştim !

Neler gelmiş tahmin, ettim başına
Zehirler katmışlar, tatlı aşına
Hüzünler çökmüş o, çatık kaşına
Bilirim arkadaş, bende sevmiştim !

Gözlerden yaşları kurutmalıyız
Yaralı kalpleri avutmalıyız
Bu kötü geçmişi unutmalıyız
Bilirim arkadaş, bende sevmiştim !