-*Bilirim Anne.. Şiiri - Orhan Ateş

Geceler zamansız uğruyor gözlerime
Vakti geçmiş bir hüzün var yüreğimde
Bilirim anne
Acıyla da yaşanılacağını öğrendim artık
Sensizliğin ondördündeyim şimdi
Geçen onca seneye dil döktüm hep
Mazeretlerle kandırdım çocuk yüreğimi
Bazen titreyen sulara çarpardı hayalin
İçsiz bir kuyuda, daha derin algılıyorum her şeyi
Biliyor musun? anne
Çocukça sokuluşlarım olmadı senden sonra
Yorgan döşek bir kuytulukta hüzünlerimle yaşadım
Senden sonra zamanı bıraktım aşklarıma
Hiç biri saramadı yüreğiyle
Sanmıştım ki, bıraktığın yerden sarılacaklar bana

Biliyor musun? anne
Çocukluğumun çocuk kokusunu söktüm artık bedenimden
Avuçlarımda okunmamış mektuplarımla,
Ondörtlük bir delikanlı oldu hasretliğin
Kanım, suratımdan çekilmiş sanki
Bembeyaz yüzüm
İçten bir tebessümle uyanamadım, hiçbir sabaha
Hiçbir akşamıma kokunu yaymadı Gecesefaları
Yüreğimin güzergahında hep kayboluşlar yaşadım
Yaşım, yaşlılığa çalmıyor ama,
Gecenin ürpertisinden çocukluğuma hep korkular düştü

Bilirim anne
Ölümün yenilgisizliğini çocukluğuma haykırmayı,
Bir umudun kıvılcımını gözlerime çakmayı çok iyi bilirim
Yokluğunu taşıyabilmeyi öğrendim artık
Biliyor musun? anne
Zaman yüreğimde bozuk bir saat gibi
Gizli bir yanardağ oluyor bakışlarım
Her gün tekrar tekrar, acın patlıyor yüreğimde
Ondört yıldır her gün tazeleniyor seni kaybetmem
N’olur ölme ölme artık çocuk yüreğimde
Sessiz çığlıklarımla, bir tarafım eksik büyüdüm hep

Yeter ne olur
Gençliğimin gülen yüzüne tonlansın artık yüzün
Çıkarıp at solgun maskeni hayalimden
En diri gülüşlerinle desenleşsin gençliğim
Minik ellerimin arasında buz kesilmişti ellerin
Her gün biraz daha demleniyorum sensizliğe
Yüzüm bir kez daha düşüyor yerlere
Başımı kaldırıp, öksüz duygularıma gem vuramıyorum bazen
Acı çekiyorum
İsyan çığlıkları yükseliyor sol yanımdan

Senden sonra hiç kimseyle kavga etmedim
Yaralarım olacaktı belki de
Titreyen yüreğine sarılıp ağlamam gerekecekti
Biliyordum
Çocuk yüreğime sensizliği ateşle kazıdım anne
Sana küfür ederler diye hep kaçtım, beladan
Arkadaşlarım “korkak” diye bağırsa da ardımdan
Ben hep yüreğin gibi yaşadım
Sensizliğin ondördünden, karanlık dolunaylara düşsem de,
İçime verdiğin güzelliklerle anıyorum seni
Ruhun şad, mekanın cennet olsun annem

22 mart 1993 anısına

(annemin ölüm yıldönümünde yazılmış bir şiirdir)

22 mart 2007