Bilirim Şiiri - Halit Yıldırım

İhanet edipte af mı beklersin?
Ayrılık elbette zordur, bilirim.
Hala günahına günah eklersin,
Aşkım yüreğinde hordur, bilirim.

Demişsin terk etmez, bırakmaz beni,
Eskiden öyleydim, değiştim yeni.
Gömerim inan ki kalbime seni,
Yaşanan günler hep kordur, bilirim.

Bıktırdı gönlümü bitmez nazların,
Kaç yıl oldu hala gelmez yazların,
Yüksekten bir türlü inmez gözlerin,
Gururun aşılmaz surdur, bilirim.

Beni bir meçhule itme desen de,
Tatlı bir rüyaydın bitme desen de,
Kıyarım canıma, gitme desen de,
Her halin blöftür, kurdur, bilirim.

Düşersin diyorsun loş köşelere,
Teselli bağlarsın boş şişelere,
Yabancı kalırsın hep neşelere,
Aldanana bunlar yardır, bilirim.

Ne olursa olsun unutacağım,
Gönlümü sensiz de avutacağım.
Sevda hislerimi uyutacağım,
Gerçi aşk gönülde urdur, bilirim.

Kalbim kıskanacak durumda değil,
Zaten sen elinsin, beni artık sil.
Kime gidersen git, umrumda değil,
Ayrılınca herkes hürdür, bilirim.

Aldırmam, başını taşa vursan da,
Yoluma bin çeşit tuzak kursan da,
Peşimden bağırıp, sövüp dursan da
Suçluların sesi gürdür, bilirim.

Boşuna yalvarma dönmem yolumdan,
Önce düşünseydin çık git kolumdan,
Bahsetme vefadan, dinden, zulümden,
Yaradan Allah’ım birdir, bilirim.

El alem bir şeyler diyecek elbet,
Sonra alışırsın birazcık sabret.
Baksana ne güne duruyor gurbet,
Lakabın alnında kirdir, bilirim.

Çok iyi düşündüm, kesin kararım,
Razıyım olursa olsun zararım.
Olur ya seni de belki ararım,
Sonra pişmanlık ta vardır, bilirim.

Perişan olunur, olunmaz değil,
Kötü de bulunur, bulunmaz değil,
Genç yaşta sararıp solunmaz değil,
Kaderde yazılan sırdır, bilirim.

Belki senin sonun çok iyi olur,
Belki seni iyi birisi bulur,
Perişan rastlarsın bana gün gelir,
Dünya geniş değil dardır, bilirim.

Gözümden süzülüp dökülen yaştır,
Evet şu bağrıma bastığım taştır,
Şu an gönlüm için mevsim bir kıştır,
Saçlarıma yağan kardır, bilirim.