Bilirim Şiiri - İbrahim Çiçek

Altmış beşten, sonra hazan olmuşum
Yolum yokuş, seferim var bilirim.
Yaprak gibi sararmışım, solmuşum
Yolum yokuş, yolculuk var bilirim.

Can evimde dertlerimi gizlerim
Artık ötelerden haber beklerim
Tükendi enerjim, dönmez tekerim
Yolum yokuş, yolculuk var bilirim.

Sitemim yok, düzen böyle kurulmuş
Gençlik gitmiş, bedenim çok yorulmuş
Torpil yoktur, mühür baştan vurulmuş
Yolum yokuş yolculuk var bilirim.

Ahir ömrüm kaldı çile içinde
Kalp tekliyor, gözler yaşlar içinde
Her akranımın derdi farklı biçimde
Yolum yokuş yolculuk var bilirim.

Bu hâller hep böyle Hakk’a ayandı
Siyah saçlarım hep aka boyandı
Yolculuk gemisi geldi dayandı
Yolum yokuş, yolculuk var bilirim.

İbrahim der beden sinyal veriyor,
Yaşıtlarım birer birer ölüyor
Celbim gelmiş, görevlisi arıyor
Yolum yokuş, yolculuk var bilirim.