Unutulmaz sanılan
Ne unutulmuşluklar bilir, bu yüreğim
Bekayı kendinde kadim bilip
Ne hapsolmuşlar bilirim, kendi kuyusuna
Heyhat! Acizliğine tutunan gafilin
Çaresizliğini derman sanışını bilirim
Tutunulan tüm dallar, kırılırken bir bir
Çakılırken zemine, uçuyorum sananlar bilirim
Umut sanılıp, yaslanılan şu fanilikte
İlk poyrazda dağılan, yelkenler bilirim
Heyhat! Hiçliğini kavrayamamış zavallıların
İdrakten yoksun, nasibsizliğini bilirim
Bir demdir ki bu gözümde, hep kanayan
Hiç sonlanmayan, yıkıcı özlemler bilirim
Bitmedikçe şu ferdeki, fani ruhanilik
Tükenmeyen, uçsuz bucaksız ızdırablar bilirim
Kayıt Tarihi : 5.10.2020 16:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Şahin 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/05/bilirim-244.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!