Bilirim Şiiri - Sırrı Arpaç 2

Sen toprakla akrabasın
Kök salıyorsun bilirim,
Suladıkça uzanırsın,
Dal veriyorsun bilirim.

Bunun da vardır sebebi
Derine inince dibi,
Boyun uzar fidan gibi.
Gölge olursun bilirim.

Yapraklarına bakınca,
Gölgeni bize verince.
Çiçeklerin de açınca,
Meyve verirsin bilirim.

Dallarında kuşlar öter,
Niceleri orda yatar.
Her eşyaya adın yeter,
Dolap olursun bilirim.

Arpaç der, dertlere deva,
Senden alırız biz hava.
Nicelere oldun yuva,
Çatı olursun bilirim.