Bilirim Şiiri - Mücahit Karaçınar

Çalakalem bulaşırken gövdeme ayrılık lekesi
Sessizliği bulmuşken bulutlar gökyüzünde
Dökülürken göklerde beyaz inci tanesi
Ufalanır vucudum yalnızlıklara
Bir aya karışır umutlarım
Gözlerimde tomurcuklar büyür
Ve şafaklarıma kadar taştığı anı bilirim
Kör kuyularda oynanan bilmeceler oyaladı hep beni
Bu dalgınlığın başımda uçsuz bucaksız yer bulduğunu
Kuru bir yapraktan çekildiğini canımın
Şımartan bu rüzgar dökülen saçlarımıda alıp gitti
Ve gidenlerin ardındaki masum tebessümü
Kimsenin anlamayacağını bilirim