Gülüp durduğuma bakma,
Gecenin en karanlık anını,
En iyi ben bilirim.
Dur! Düşünmeden her şeyi yakma!
Savrulan küllerin sönmediğini,
Ölürüm diyenlerin ölmediğini,
Dönerim diyenlerin dönmediğini,
En iyi ben bilirim!
Küçücük bir hatıra devirir insanı,
Bazen ufak bir resim,
Bazen bir kaç satır yazı,
Bazen ise ufak bir koku.
Yakarsın hatıraları,
Külüdür sana kalan.
Ateş külden doğar,
Yakar seni zaman zaman.
En iyi ben bilirim!
Bilirim!
Her insanın gönlü taş değil,
Elbet bir gün ağlarmış.
Sevenler sevginin değerini,
Kaybedince anlarmış.
Kayıt Tarihi : 6.9.2014 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürkan Gürel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/06/bilirim-183.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!