Bilirim Şiiri - Edip Çakı

Bilirim
Kendini sorgulamaz insan
Kanatmaz yarınlarımın yaralarını
Avuç açmaz ölümün kan vanalarına
Öldürmez çocukluğumu
Bilirim
Hüznüme başkentlik etmez bu ülke
Mahçup etmez ele güne karşı
Çizgiden çevirmez umutlarımı
Hep hayata karşı mağlup iken
Bilirim yargılamaz beni gece
Lügatımda yer almaz böyle bir ayrılık
Bilirim
Diyarbekirde güler çocuklar
Mardinde mavi bir umuttur gençliğim
Eli tutmaz bir ihtiyardır kahve köşelerinde hayat
Ama;
İki yüzlüdür
Kahpedir
Bilirim
Anne sırtında çocuktur hayat
Kambur değildir
Ağrıda bir tas ayrandır
Bir aşık sözüdür
Karacadağ da...
Bir dengbej türküsüdür
Gelin elinde kınadır sevincim
Dündür
Yarındır
Ya ben bu öyküyü yanlış okudum
Ya da...
Yanlış bir kelimedir hayat
Ve ben
Ben değilimdir artık...