bir gün geriye dönersen
beni bulamazsan ya
ya da ebediyen dönemezsen
boynu bükük gül misali
ellerim kalırsa koynumda...
ah! .. bunları düşünemem
ne diye senden söz ediyorum
gönlüm tek başına
öylesine durgun ki biçarem
ne diye senden habersiz
bu yüreğime seni sevdireyim...
biliyorum suç bende, sende değil
bu deli gönlüme laf dinletemedim
halbuki seven sevdiği için mecnun olur,
dağlara, çöllere düşer de...
kendinden geçer, sevgili uğruna ölür...
bilirim ki bu çırpınışım nafile
beni kırdın bir kere...
ne kadar da incitsen beni
kızamıyorum sana yine de,
bilirim ki bu gönül acıyla uslanacak...
Kocaeli 1998
Cafer TaşkınKayıt Tarihi : 13.2.2010 08:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bilirim ki bu çırpınışım nafile..
![Cafer Taşkın](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/13/bilirim-124.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!