Bilirim Şiiri - Ali Aytekin

Eller bilirim
Öylesine uzak ki yabandır yaban
Eller bilirim
Sürekli veren el olan

Yollar bilirim
Dosdoğru menzile giden
Yollar bilirim
Ovada yazıda tersine dönen

Kullar bilirim
Gözünü ancak bir avuç toprak doyurur
Kullar bilirim
Gerçeği bilmiştir hakikati duyurur

Sevdalar bilirim
Gerçektir fedakar mert
Sevdalar bilirim
Sahte yalan yılan namert

Dostluklar bilirim
Dünyadan da ötesine
Dostluklar bilirim
Şaşırıp kalırsın süresine

Yürekler bilirim
Ummanlar gibi geniş ve coşkun
Yürekler bilirim
Yorgun umutsuz ve durgun

Yıllar bilirim
Yılmadan usanmadan beklenilmiş
Yıllar bilirim
Sanki bir güne meyletmiş

Diller bilirim
Dinim imanım kandilim
Diller bilirim
Varlığım özüm sebebim

Diller bilirim
Yüreğimden kopar öyle seslenir
Diller bilirim
İslam Türk senteziyle beslenir

Yangınlar bilirim
Alev alev ağır ağır ve yorgun
Yangınlar bilirim
Gözle görülmez ama yoğundur yoğun

İller bilirim
Tarihtir destandır ferman
İller bilirim
İnsanlıktan çıkmıştır sanki insan

Güller bilirim
Çalılıkta çöplükte bitmiştir
Güller bilirim
Hazana uğramış savrulmuş yitmiştir

Güller bilirim
Zemheri soğuğunda açar
Güller bilirim
Köşk bahçesindedir ama gönlü naçar

Şu dünyada bir gerçek bilirim
Namaz dua ilim ibadet
Şu dünyada bir gerçek bilirim
İnançla kültürle gelenekle hareket