Bilirdin.. Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Yüzümü süzersin öyle mânâsız,
Eğer Aşk yarası çeksen bilirdin;
Günümüz olmadı hiç tantanasız,
Ocağına incir diksen bilirdin..

Bir selâmın vardı başıma kakma,
Gönlüm içten içe habire yakma,
En zoru da peşe gözleri takma,
Yârin ardı sıra baksan bilirdin..

Söyle daha kim ki ömrünü serdi?
Böyle başka kimler nefsini yerdi?
Kime anlatayım acep ben derdi?
İçini kâğıda döksen bilirdin..

Nedir dersen bana bu işin özü,
Unuturmuş insan verdiği sözü,
Boşluğa dalarmış niçin mi gözü?
Çâresizce boynu büksen bilirdin..

Senden sonra gönle oturdu şâir,
Yazar durur dâim tek sana dâir,
Aşkımı haykırdım duy şiir şiir,
Kalbi mısra mısra söksen bilirdin..

Bilmem hangi vakit yârim visâlin?
Gönlüm sorar oldu her ân suâlin,
Nere baksam orda durur hayâlin,
Gönlünü Aşk ile yaksan bilirdin..

Adem nasıl desin sana hâlini?
Yadırgarsın hemen niye kâlini?
Fazla görme garip kulun lâlini,
Hayallerini hep yıksan bilirdin...