En kötüsü nedir deseler bu hayatta herşeye müsait olup sana müsait olmayan birine kapılmak derdim..
Bilirdim,bilirdim de herşeyi en ince ayrıntısına kadar kabul etmezdi yürek "sevmeme"ihtimalini..
İhtimal de değil bu aslında kabul edilemeyen, can yakan en büyük gerçek.
Kendinden uzaklaştırdığını bile bile yine ona bir ümit tutunmak,
Her şarkıda ona yazılmak,
Her notada onu aramak..
Bu kadar mı acıtır aşk dedikleri,bu kadar mı kanatır yaraları..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta