En kötüsü nedir deseler bu hayatta herşeye müsait olup sana müsait olmayan birine kapılmak derdim..
Bilirdim,bilirdim de herşeyi en ince ayrıntısına kadar kabul etmezdi yürek "sevmeme"ihtimalini..
İhtimal de değil bu aslında kabul edilemeyen, can yakan en büyük gerçek.
Kendinden uzaklaştırdığını bile bile yine ona bir ümit tutunmak,
Her şarkıda ona yazılmak,
Her notada onu aramak..
Bu kadar mı acıtır aşk dedikleri,bu kadar mı kanatır yaraları..
Ufacık bir ihtimal ile tutunduğum bu sevdada hüzne salına salına,hırpalana hırpalana.. 
Diretir mi insan aslında bu sevdaya hiç mi hiç gelmeyen birini sevmek konusunda..
Yüreğe bir kere düşmeye görsün sevda dedikleri
Sen ona asılırsın,o hayata..
2. Mayıs.2018
Sibel Çetin
Kayıt Tarihi : 22.6.2018 02:19:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!