Bilirdim. Şiiri - X&#601zangül Hüseynova

Bilirdim axırı olacaq belə ,
Bilirdim... qə lbimə dammışdı axı.
Bilirdim vüqarım gə lə cə k dilə ,
Bilirdim...İlahi! nə də n darıxdım.

Elə bil yatmışdım, qə fil oyandım.
O şirin röyalar yalanmış demə .
Elə sarsıldım ki, Göyə boylandım,
Göylə r də ə lacsız baxdı üzümə .

İlahi! Bilirsə n günahım yoxdu,
Bilirsə n hiylə də n qaçırdım kə nar.
İlahi! Yalanlar dünyamı yıxdı,
İnadkar inamım alışar, yanar.

Açmadın vaxtında bə sirə timi
İlahi! Necə də kor olmuşam kor.
Qurbanlıq qoç kimi cə sarə timi,
Bükmüşə m yalana qalmışam naçar.

Suyu sovrulmuşa dönmüşə m indi
Mə n indi kə də rə köklə nmiş neyə m.
Gör necə inandım, nə yə öyündüm,
Ömrün sonuna yə k gə rə k inlə yə m.

Eh, sə nə nə deyim, könül qə nimi,
Budadın budaq tə k pöhrə eşqimi.
Qiblə yə çevirə m gə rə k yönümü,
Gə rə k mə zarlığa düşə m daş kimi..

Düşə m mə zarlığa gə rə k daş kimi,
Başdaşım yonulsun hicrandan, qə mdə m.
Kə də rim didə mdə n axan yaş kimi,
Hə kk olsun qə brimə qara qə lə mnə n