Bilir misin,
Çok uzaklarda ne dünyalar kuruldu
Senden habersiz...
Ne köşkler ne saraylar yapıldı,
Sultanı senin olduğun,
Ama hiçbir zaman göremeyeceğin...
Bahçesindeki hasret çiçekleri, göz yaşlarımla sulandı,
Senden habersiz...
Bütün gonca güllere senin adını verdim.
Sonra dönüp onları sen diye sevdim.
Sen diye kokladım,
Senden habersiz...
Sonra yıktım bütün binaları,
Kopardım kökünden gonca gülleri,
Güneşin önüne bir perde gerdim;
Gündüzleri karanlığa çevirdim,
Senden habersiz...
Kayıt Tarihi : 25.5.2000 15:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!