Bilir misin sen Şiiri - Sezen Caglar

Ayrılığın ne demek olduğunu bilir misin sen? hiç tırnaklarını söktüler mi dibinden? .Kalbini söküp aldılar mı göğsünden acımadan..ruhunu ayırdılar mı yaşarken bedeninden? .Bir ateş çemberinin ortasında hiçbir çıkış yolu olmadan seyrettiler mi nasıl yanıp,damla damla eridiğini..ayrılığın acısının tüm hücrelerine yayılıp seni kahreden,damarlarına dolan zehrini öldürücü varlığını hissetin mi? .

Ağlamanın ne demek olduğunu,gözlerden akan yaşların nasıl bir ırmak haline geldiğini bilir misin sen? Bir kalbin yanışını gördün mü bir aşkın ölüşünü son nefeslerini verirken nasılda tarifsiz acılarla feryat edişini duydun mu? Seven birinin terkedilişini gidenin ardından koskoca bir enkaza dönüştüğünü gördün mü hiç? .Yanlız kaldığında bomboş odanda özlemle dopdoluyken yüreğin,ansızın anıların boynu bükük sana baktığını gördün mü her köşeden...odanın duvarları bir çığ gibi kopup üzerine devrildi mi,ellerini bilinçsizce uzatıp sonra sahipsiz kalan ellerin öksüz çocukların bomboş kalmış ellerini anımsattı mı sana? Her yer aydınlıkken birden bire dipsiz kör kuyuların karanlığına düştün mü sen? .

İşte sen bunları bilemezsin..Sen zaten aşkı sevgiyide bilememiştin ki! ! .Senin için çarpan bu kalbi,ağlayan bu gözleri,akan onca gözyaşlarının nehirlere döndüğünü hiç görmedin ki! ! .Acıyan bu yürekti ızdırap çeken bendim sana hiç belli etmedim ki..sen vefasızdın sen acımasız sen en güzel duyguların katiliydin...Sen yürek yarası nedir bilir misin?

Evet bütün bu acıları senden aldım ben..sen yaşattın bana aşkların en ızdırap verenini..pişmanım seni böylesine sevdiğim için pişmanım kendimi sana körükörüne mahkum ettiğim için! ! .

Sana yazıyorum şimdi bu satırları; içimde bireken öfkemi oku ama utanma nasıl da yapmışım deme sakın..nasıl da bir hayatı bir güzelliği mahvetmişim deme sakın! .Sadece aynaya bak yeter,gözlerin verecektir seni ele kendi bakışlarından kaçıracaksın gözlerini bakmaya cesaret edemeyeceksin...öfkeyle haykıracaktır o duyarsız yüreğin dile gelecek isyan edecek sana...

İşte o zaman anlayacaksın senin için ölmeye,hatta seni sevmeye bile deymeyeceğini sakın yumruğunla parçalama aynaları..ellerin kesilir o zaman hissedersin yaralanan ellerinin yüreğini nasıl sızlattığını...Yüzün kızarır mı bilemem utanır mısın kendi görüntünden? Bence sen bırak hatalarını,unut mazini vazgeç intikam almayı kendinden..kırma boşuna aynaları,yaralama ellerini onların ne suçu var ki? en iyisi o duyarsız kalbini yıka tamiz akan pınarların çeşmelerin altında arındır,yeni doğmuş bir bebeğin kalbi gibi saf olsun hiçbir çirkinlik birakma tek köşesinde..Ama sakın bana dönme! ! kalbini bana geri verme çünkü seni çoktan bitirdim sen şimdi bende bir ölüden farksızsın...Yeni avuçlara teslim et o yıkanmış arınmış yüreğini....