Mutsuzluğumu sana bağlayacak kadar kör düğüm olmadım ben.
Nede el açıp sevgi dilendim senden.
Belki herkes gibi benimde hatalarım oldu,
Yanlış zamanda yanlış olan seni sevdim.
***
Uzaktın.
Bir dokunsan yüreğime ağlardım.
Nefesini içime çeker,
Ve yeni doğmuş bebekler gibi ağlardım.
***
Ayrı şehirlerin ayrı iki insanı sen ve ben,
Kavgamız ayrı, düşüncelerimiz ayrı.
Mutluluk bize bu kadar uzakken,
İnsanlara bakıp ta iç geçirmeyi kendime iş edinmişken,
Mutsuzluğun gölgesinde tükenip gitmeyi,
Bilir misin sen?
***
Bilir misin her gece çığ gibi büyüyen hasretini?
Karanlığın inadına yangınımı körüklemesini,
Kendimle bile çelişen düşüncelerim beni lal etmişken,
Senin sevgini tartacak bir terazi bile bulamadığımı,
Bilir misin sen?
18.12.2012
17.06
Kayıt Tarihi : 11.1.2013 13:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!