Bilir Misin Sen Şiiri - Rifat Kurtoğlu

Issız gecelerin karanlığında
Yalnız avunmayı bilir misin sen.
Umutların bir bir karadığında,
Çaresiz kalmayı bilir misin sen.

İstemeden alçalmak başka taç iken,
Boş hayaller kurmak karnın aç iken,
İlgiye sevgiye çok muhtaç iken,
İtilip kakılmayı bilir misin sen.

Dost düşman halime hep gülüyorlar,
Gün güne bir kaçı el oluyorlar,
Hakk’ın selamını çok görüyorlar,
Dışlanmak nasıldır bilir misin sen.

Elinde var iken can verenleri,
Kaybeder kaybetmez sırt dönenleri,
Yıkılıp düşününce ilk vuranları,
Kalleşçe silleyi bilir misin sen.

Gönüldür görür de ummadan durmaz,
En sevdiğin dahi arayıp-sormaz,
Kul olan elbet bir kararda kalmaz,
Söyle avunmayı bilir misin sen.

Çoluk çocuk ister evde her şeyi,
Oysa ben alamam yavan ekmeği,
Kullardan beklemem dünyalık şeyi,
Üç gün aç kalmayı bilir misin sen.

Çalışır didinirim bulursam bir iş,
Şükreder sabreder olamam geniş,
Nerdesin Mevla’m ne olur yetiş,
KURTOĞLU’MU bilmem duyar mısın sen.

1986