Bilir Misin Sen? Şiiri - Nuh Kaplan

BİLİR MİSİN SEN?

Ölüm düşlü sokakların yaralı karanfili,
Akşamın güvercin kanatlarına tutunup
Gecenin girdabına uçuyorum...
Anlayacağın! Korkulara yürüyorum.
Korkuya yürümek nedir, bilir misin sen?
Korkuya yürümek sana yürümektir,
Gecenin beni korkutan yüzü
Senin geceyi bile korkutan
Gözlerinin karasında gizlidir...
Azar azar eriyorum,
Belki de biliyorsun, azar azar ölüyorum,
Aşk için ölmek nedir, bilir misin sen?

Paslı prangalarla, tutkunum sana,
Ölüm olsan musallada, vurgunum sana.
Koşar adım ilerlerken geceleri yıldızlar,
Seni bana rüyalarda sevdiren o yaldızlar,
Bu karanlık gecede beni yalnız koydular,
Sövdüler, saydılar, vurdular, kırdılar...
İşkencedeyken bile
Aşk demek nedir, bilir misin sen?

Ölüm düşlü sokakların yaralı karanfili,
Bir avucuma yıldız düşer,
Bir avucuma sen, ah beni bir anlasan!
Meçhul bir katil gibi yakalanmaktan korkup,
Yine de siren sesine koşmak nedir, bilir misin sen?

Yüreğin katran kazanına mı düştü?
Bilmem nedir beynimdeki bu kısır döngü?
Sanki mezara konulmuş, yasak bir ölü...
Sen bana yasak, ben senden uzak,
Bu gözler, bu yaldızlar,
Bu sahte ışıklı yıldızlar...
Sahte olduğunu bildiğin halde
Bir yıldıza tutunmak nedir, bilir misin sen?

Ölüm düşlü sokakların yaralı karanfili,
Ben aşkına değil, yalnızca sana küstüm,
Beni anlamaz kimse, anlamaz eşim-dostum,
Yanlış anlama! Sırf gözlerin için sustum,
Ve kayan her yıldızda, aynı dileği tuttum,
Gerçekleşmeyeceğini bildiğin bir dilek uğruna
Bütün yıldızları kaydırmak nedir? Bilir misin sen?

Nuh KAPLAN