Bilir misin Düşüncede Şiiri - Halil Türk ...

Ne yani bilir misin düşüncede?
Benim fikrim yorgun!
Beynimin işlek caddesinde sesler
Kalbimin içinde bir takım gözler
Düşünceler düşünceler
Düşüncelere boğuluyorum.
Bilirim insanın damarından geçen kan hacmini
Kan vücudumda, düşünceler ruhumda
Geçilen bir caddesiyim hislerin.
Atılan adımların tabanında çiğnenir beynim
Sallanır Seslerin fısıldadığı sandalyede
Beynimde düşünce.
Çorap örüyor bu hayat başıma
İncir dikmeye doymadı kara bulutlarla ruhuma
Doymadı tabakta incire
Doyamadan koydu beni mezara
O yüzden biraz sessiz görürsen beni
Hayatını takım elbiselere giymiş çığlıkla
Her an kalkmaya çalışan benim bu mezarda.
Sevgim ölüyor kaybolunca inancım
Bu sezgilerle kafası oldum sarhoşluğun
En büyük ateşlerde dibine yaklaştıysan kor
Bir çok vicdansızlığı gözler görüyor görüyor,
Sevgim ölüyor...
Kemiklerim sızlıyor sıktıkça yumruğumu
Bu hallerde yorgundur düşünce
Birşey desem olmuyor
Demesem olmuyor
Bu yüzden yalnızlık yüzümde bir çehre
Kendim kendime söylemediklerimde
Gözlerim kapanıyor taklidi ölümde
İçimde bir sakat çocuk soruyor
Yol nerde diye
Diye diye düşüyor
Insan yaptıklarıyla gülüyor veya üzülüyor
Yada benim gibi düşünüyor...
Sarp kayaların uçurumunda açılan çiçek
Fikrime bir has, dokunursa biri hassas
Koymayacağını bilsem içimden
Gitmeyeceğini düşünsem
Ki bu düşünceyi tırmandıkça beynimde
Dikenleri hala fikrimde
Ay görüntüsünde kurt gibi uluyor
Böylece sevgim, ben ve düşünce
Bir kederde ölüyor.
Bu bebeği doğurmak tehlikeli kanımca
Şu dönemeçler hep labirent gelgitli
Kalbim hastalıklı kimse bilmez hayatımı
An solarsa düşünce durur
Okunamayan bazı yazılar durur sayfalarda
Bir cümle hiç bitmiyor. Bende dudaklar çarpışır
Gariptir eller, diller dua da okur
Yalvarmak yakarmak sonucu olur .
Kanımın içinde insanlığımın tarafı
Düşünce yol haritası
Gibi durur
Ne yani bilir misin düşüncede?
Bilmeyi, görmeyi ve sevmeyi
Bütün bunlar yoruyor yoruyor
Kanıma dokunuyor.