Sen görmedin değil mi?
O Filistinli yavrunun ve babanın
Sarmaşık gibi birbirine sarılıp
Duvar dibinde kurşuna dizilip ölüşünü
Bir ölümün
Gözlerindeki bakışı bilir misin?
Ya açlık çekerken midenin küçülüşünü
Eriyen o güzelim bedenin
Kuru bir güz dalı gibi düşüşünü
Yerleşim yerlerine düşen bombaların
Bedenleri parçalayıp havada uçuşunu
Sen bunları görmüş, duymuş muydun?
Anadolu’mda ortaya atılan patlayan bombalar
Yirmibirinci yüzyılda modern çağın getirdiği!
Güzel ülkemde kaç çocuk öldü bilen var mı?
Sahi baba sen anlattın ya o günleri
Bulgar partizanları direnirken
Nazi faşizmine karşı
Uçaklardan atılan bombaları
O güzelim çocukların
Aldanarak çukulata, saat diye
Uzanışlarında parçalanışlarını
Bak artık yoksun duymuyorsun
Dünyanın sızılarını
Şimdi ben devir aldım sağanaklarda
Torunların getiriyor arada bir
Bombasız çukulata mı?
Doğanın dengesizleşmesi...
Açlık, işsizlik, savaş....
O zamanda vardı değil mi?
Kanamak baba kanamak
Kuşaklar boyu sürer mi?
Vedat Koparan 18.06.2006 (anlık-Öner Tarık Dostuma teşekkürlerimle)
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 19.6.2006 02:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ben derim halkların gücüyle tükenecek..
hocam duygu yüklü anlam yüklü acı yüklü
öz mü öz...
yüreğinize sağlık
bu şiir bir yaylım ateşi olmalı..
can yeğen..
belge olarak alıyorum.Çünkü belleği zayıf bir toplumuz.Dedelerimizin çektiği acıları babaımız,
Onların çektiği acıları biz ve bizim acılarıda çocuklarımz çekecekse;hayır demeliyiz.Bu duyarlı yüreğe yoldaş olmak.Saygı ve sevgiler VEDAT ABİM
TÜM YORUMLAR (4)