Bilinmiyor Şiiri - Alaaddin Emre

umurunda mı acaba
yorgun kaçkınların
yokuş aşağı kaçanların
garip bir düşüş ansızın

bir gülüş
yabanıllığın anlatısı
yakışmış yüzüne
eski çağlardan kalma
bir heykel gibi

olmasın sığınacak yeri
varsın olmasın
aşkı olanın
acısını koyacak şişesi

ışıkları yaksalar
şimdi
aydınlanacak mı yüreğin
bilinmiyor
bir gönül açsa kapılarını
sen sanarak güneşe
bu sayıklama
biter mi sanırsın
senden önce
şarkılardan sonra

göğe bakarken
ölmüş desinler
anarken adını
ararken sana ait olanı
artık sende
yarım yamalak hatırla
rüzgârıyla gelen giden
bu adamı

çıkmasıyla kaybolması
anlık oldu güneşin
bulut mu hain
güneş mi yoksa
kimse bilemedi
bilinmiyor diye geçti kayıtlara