Bilinmezliklerim Şiiri - Melih Şenci

Bir sevmek bin defa ölmektir demiş Barış evvelce,
Sanırım bin defa ölüp ölememekte benim kaderim.
Kalp çeker her derdin yasını kendi başına sessizce,
Baharın bulutları gibi durmak bilmez gözlerim,
Durmadan akan yaşları silmeye çalışır gizlice,
Ölüm çaresizliğini hissettiriyor sözlerim,
Duvarlarla bakışmak varmış çaresizce,
Aklım kabullendi kalmamış inancım,
Hislerim katledilmiş acımadan vahşice,
Öylece gerçekleşmeyi bekleyen hayallerim,
Gönlümün durmadan maruz kaldığı işkence,
Ekmek kırıntısı kadar mı değer görmez duygularım,
Sevince vurulurmuş insan sol yanından zalimce,
Vurulduğum yerden yeşerir mi umutlarım,
Geçmişim ben iyileştirdikçe neden kanıyor sinsice,
Savaşın mı ortasındayım ne bu kapanmayan yaralarım,
Dalabilecek miyim uykularıma artık özgürce,
Bitmek bilmiyor benim bilinmezliklerim.